به عنوان یه یادداشت این مطلب رو می نویسم تا شاید بعدا بیشتر در موردش حرف بزنم.
در جاهل بودن بشر همین بس که زمان رو خطی می بینه.. مشکل اینه که نمی تونم این جمله رو ثابت کنم. و البته مشکل قبل ترش اینه که اصلا به خودم ثابت نشده:D . یه چیزی رو مطمئنم و اون هم اینه که هیچی از زمان نمیدونیم، هیچی. یه پدیده روتین و معمول به نام "خواب دیدن" رو نمی تونیم از نظر علمی توصیف کنیم. نمی دونیم که اصلا چرا خواب می بینیم؟ چجوری می بینیم؟ چطوری افرادی رو می بینیم که دیگه بین مون نیستن؟ آیا فقط زاییده خیال ما هستن یا این که واقعا خودشون رو می بینیم؟ کجا هستن که می بینیمشون؟ اونا میان پیش ما یا ما میریم پیش اونا؟ اصلا سوال قبلی من سوال درستیه یا نه؟ چون وابسته به مکانه و اول باید بدونیم مکان چیه که خب این مبحث هم میره پیش برادرش یعنی زمان ;) به عبارتی بی پاسخه. نمی فهمم چجور توی خواب به افراد نکاتی گفته میشه که توی بیداری هیچ کس نمی تونه بهشون دسترس داشته باشه. وقتی به نوعی از آینده در خواب باخبر میشیم این یعنی این که زمان خطی نیست و وقایع اتفاق افتادن که بهمون خبر داده میشه؟ یا این که به زنجیره علی معلولی ربط داره که اعمال زمان حالمون منجر به اون پدیده در آینده میشه؟ شاید هم گزینه سومی وجود داره و اون هم اینه که وجود داناتری(خدا) از آینده خبر داره و می خواد که بخش هاییش رو فاش کنه؟ نمی دونم. گیجم. زمان، خواب و رویا، آینده، گذشته، خطی بودن یا نبودن این ها همه مسایلی هستن که در موردش سوال های زیادی دارم و جوابی ندارم.
همه این موارد به یک طرف، چرا امروز که داشتم به غیرخطی بودن زمان فکر می کردم، به طور اتفاقی فیلمی که مدت ها توی هاردم بود رو دیدم که درباره همین موضوع بود! از هر طرف که فکر می کنم نمی تونم بگم اتفاقی بوده. و اگر اتفاقی نبوده، رنجیره اتفاقاتی که منجر شد من امشب فیلم ببینم رو چجوری میشه توضیح داد؟ خرافاتی نیستم به هیچ وجه فقط می تونم بگم هنوز خیلی چیزها رو نمی دونیم، خیلی. خیلی که چه عرض کنم، شاید بشه گفت هیچی، بله هیچی...